Byłem w Jaworznie, na Malediwach w Jaworznie. Niby nic specjalnego, gdyż każdy może tam być, zwłaszcza mieszkańcy Jaworzna. Mają u siebie Malediwy i tyle.
Gdy zastanawiałem się nad tym, jakimi słowami rozpocząć to pisanie, wpadła mi do głowy fraza: Na szarym Śląsku są miejsca zielone …. .
Nie pozwoliłem frazie dojrzeć i wyartykułować się do końca, krzycząc na siebie: co Ty wymyślasz! To Twój blog, czy element medialny koncernu Orlen! Pisz normalnie!
No to piszę normalnie.
Śląsk od dawna nie jest szary, a jeśli nawet takim jest, to w listopadzie, albo w tym przedziwnym maju – jak teraz. Tak samo szary i spłukiwany deszczem jak reszta kraju. Śląsk jest zielony. Raz w życiu widziałem górnika umorusanego na twarzy węglem, wracającego w rynsztunku górniczym do domu z pracy, a i to szedł chodnikiem obok którego płynęła wesoło rzeczka. Świeciło słońce, było zielono, ptaszki śpiewały, a w moim samochodowym radio Sojka śpiewał o wiośnie (nieprawda, nie śpiewał, ale mógł).
Oczywiście, że jest na Śląsku sporo hałd, kominów i ludzi, ale jest zielono!
Miejsce do którego trafiłem w Jaworznie, udowadniało to bez dwóch zdań. Szukałem niedawno w Internecie kilku firm z Jaworzna i przez przypadek zobaczyłem w wyszukiwarce google: Malediwy w Jaworznie. O! – pomyślałem i postanowiłem niemal natychmiast – będę tam!
Jak postanowiłem, tak zrobiłem. Zadbałem o wyśmienite towarzystwo i zaopatrzony miedzy innymi w łososia zapiekanego w cieście francuskim o takim smaku, że chciałem robić przerwę na posiłek, niemal natychmiast po tym, jak wysiedliśmy z samochodu.
Zanim to nastąpiło odbyłem kilka spotkań, które przebiegły wyjątkowo sprawnie. Szybko nadeszła chwila, gdy miałem czas wyłącznie już dla siebie.
Pogoda dopisywała. Świeciło słońce, niebo błękitne z ganianymi po nim przez wiatr chmurami różnych kolorów, chłód, który nieustannie zadziwiał swoją obecnością. Po niedawnym deszczu nie było praktycznie śladu. Lekko zdezorientowany oznaczeniami przy drodze wskazującymi dojazd do Parku Gródek czy też Kamieniołomu Koparki nieco błądziłem, ale zaufawszy mapom Google dojechałem na miejsce bez problemów.
Na początku zwiedzania pojawi się mały zgrzyt gdyż wjechałem samochodem tam gdzie wjeżdżać się nie powinno. Uprzejma wymiana zdań z młodym człowiekiem, który akurat wychodził z Parku, zaowocowała informacją o miejscu położenia pobliskiego parkingu. Jazda na wstecznym biegu na odcinku dwustu metrów załatwiła sprawę i po kilku chwilach parkowałem w miejscu do tego przeznaczonym.
Zmiana butów, aparat fotograficzny na szyję i w drogę!
Zazwyczaj unikam zagłębiania się w opisy miejsc, które mam zamiar odwiedzić. Boję się, że przeczytam coś co mnie zniechęci, albo będę czytał bzdury. Uważam obie obawy za wystarczający powód by dać sobie spokój z „rozpoznaniem terenu”.
Z ciekawością przemierzaliśmy dobrze oznakowane ścieżki z ciekawymi tablicami informacyjnymi. Z każdym korkiem, z coraz większą przyjemnością, oddychałem pełną piersią przewianym mocnym wiatrem, śląskim powietrzem. Tego było mi trzeba! Oddychać! Po niedługim czasie znaleźliśmy się na szczycie wzniesienia. Widok piękny. U naszych stóp rozpościerała się panorama zielonego Śląska. Tylko gdzie nie gdzie dymiła sobie jakaś elektrownia czy z zielonego morza lasów wyłaniały się wyspy zabudowań okolicznych miast.
Z szczytu zaczęliśmy schodzić w stronę kamieniołomu. Co za widoki!
Dla faceta, który w życiu nie widział kamieniołomu z bliska, a do tego kamieniołomu zalanego wodą, pobyt w tym miejscu okazał się wielką atrakcją i sprawił wiele przyjemności. Świetnie wytyczona ścieżka, którą należało się poruszać, gwarantowała maksimum wrażeń wzrokowych.
To było coś. Ja nie wiem kto, ja nie wiem kiedy i jak sprawił, że to miejsce zostało w taki właśnie a nie inny sposób zagospodarowane, ale szacunek. Brawo Jaworzno!!!
Tuż przy brzegu większego zbiornika wodnego zainstalowało się Centrum Nurkowania. Nie mogłem zobaczyć go z bliska, gdyż teren ogrodzony i zamknięty, ale sprawia wrażenie jak najlepsze. Żadnej tandetnej zabudowy, żadnego chaosu. Gdybym nurkował na pewno chciałbym to zajrzeć i spróbować swoich sił.
Nasz spacer trwał jakiś czas. Nie wiem jaki. Ani razu nie spojrzałem na zegarek. Ponoć szczęśliwi czasu nie liczą. Tak, byłem w tym miejscu szczęśliwy.
Gorąco polecam to miejsce wszystkim z wyłączeniem głupców nie potrafiących uszanować przyrody, ciszy i innych ludzi, którzy akurat też będą w tym miejscu. Wyłączenie obejmuje także tego polityka, który obiecał sto tysięcy elektrycznych samochodów i ze dwa miliony dronów. Raz ujrzawszy to miejsce natychmiast rozpocząłby starania by zalany kamieniołom zamienić w magazyn zużytych baterii samochodowych w wyniku czego nurkowie będą pływać w elektrolicie. Oczywiście polityk ów natychmiast zacząłby się chwalić tym, że Polska odchodzi od węgla i jako pierwsza na świecie wybudowała elektrownię elektrolitową bio i eko.
Mieszkańcy Jaworzna! Nie dajcie tego miejsca zepsuć i zalewajcie wszystkie inne kamienne dziury w ziemi. Nikt nie zalewa tak jak Wy!
Jesteście wielcy!
*
